Πας φιρί φιρί γυρεύοντας με τα μαύρα σου τα μάτια,
δέκα πιάτα στο κεφάλι μου κι άλλα τέσσερα κανάτια.
Πας φιρί φιρί γυρεύοντας να με κάνεις ν’ αγριέψω,
έχω και τις πεποιθήσεις μου μα στο τέλος θα στις βρέξω.
Αλλά σώπα και μη μου τη βγαίνεις στην κόντρα,
αν βαρούσα κι εγώ δε θα ήσουνα εδώ.
Έχεις γλώσσα σκληρή που σκοτώνει σαν κόμπρα
κι όσο πείσμα εσύ άλλο τόσο κι εγώ.
Τέτοιος χαλασμός που έγινε κι ήρθαμε κι ισοπαλία
κι απ’ τη ταραχή κουνήθηκε όλη η πολυκατοικία.
Σχολιάζουνε οι γείτονες κι απορούν κι οι αστυνόμοι,
πώς οι δυο μας δε χωρίζουμε κι αγαπιόμαστε ακόμη.
Μια τέτοια σκηνή να τη δεις στην οθόνη
μα σαν παίξεις κι εσύ θα σκιστεί το πανί.
Έχε χάρη που δεν αγαπώ καμιάν άλλη
κι από τώρα μας κλαιν και τα ψώνια του Ζεν.
Στα δελτία των ειδήσεων θα με γράψουν σαν σε σφάξω,
πας φιρί φιρί μου φαίνεται τη ψυχή σου ν’ αναπαύσω.
Mου `ρθε κρίση και παλάβωσα μη με βάζεις ν’ αμαρτήσω,
πας φιρί φιρί γυρεύοντας στα μπουντρούμια να σαπίσω.
Αλλά σώπα και μη μου τη βγαίνεις στην κόντρα,
θα βαρέσω κι εγώ κι απαιτώ σεβασμό.
Είναι κάτι φορές που φτηνά τη γλιτώνεις,
με πέντε έξι μπουνιές και δυο τρεις μελανιές.