Derdimi dökersem derin dereye
Doldurur dereyi düz olur gider
Rakipler gelir girer araya
Korkarım yar benden yoz olur gider
Pervane ateşten sakınmaz canı
Uğruna koymuşum canı bedeni
Doldur tüfenğini hedef et beni
Yaram doksan dokuz yüz olur gider
Veysel der çıkayım bir yüce dağa
Ağaçlar bezenmiş yeşil yaprağa
Zaman olur tenim düşer toprağa
Karışır toprağa düz olur gider