Έβγα στον ήλιο, ντύσου και στολίσου
βαλ’ το μεταξωτό, το βυσσινί.
Μην το λυπάσαι τόσο το φιλί σου
μέλα- καλέ μελαχρινή.
Μελαχρινό μου μέλι στάζει
το χειλάκι π’ αγαπώ,
καλέ τον πόνο που με σφάζει
που να πα να τονε πω.
Για σένανε ξεπόρτισα και βγήκα
να σ’ ανταμώσω λίγο στο στενό
για πες μας που τη βρήκες τόση γλύκα
μέλα- καλέ μελαχρινό.
Μελαχρινό μου μέλι στάζει
το χειλάκι π’ αγαπώ,
καλέ τον πόνο που με σφάζει
που να πα να τονε πω.
Το ‘μαθε η μάνα μου και με μαλώνει
κι ο γέρος μου θα βάλει τις φωνές,
μάνα μου ο χάρος μόνο με γλυτώνει
απ’ τις, βρε απ’ τις μελαχρινές.
Μελαχρινό μου μέλι στάζει
το χειλάκι π’ αγαπώ,
καλέ τον πόνο που με σφάζει
που να πα να τονε πω.