Νεκτάριος Θεοδώρου - Ο ύμνος του Παπάρα Şarkı Sözleri
Με ξύπνησαν μια Τρίτη, γιατί φώναζαν στο δρόμο.
Κι από τον ύπνο μπέρδεψα, τον μπάτσο μ’ αστυνόμο.
Ε... τι να κάνω: ρώτησα : Τι γίνεται εδώ πέρα;
Κι αυτός στο διάολο μ’ έστειλε κι ακόμα παραπέρα.
Πλησίασα ένα γέρο, που `χε ο χάροντας ξεχάσει.
-Για πες μου, ξαναρώτησα, πως πάει εδώ η φάση;
-Πορεία και να λέει, είναι η ψήφος χαζομάρα.
Με βάψανε στα πράσινα και πήρα μια παπάρα
Πιο δίπλα βλέπω κάτι μπλε και κάτι κοκκινάκια.
Και κάτι μυρωδιές να σκάνε από τα τσιγαράκια.
Επαναστάτες όνειρο, με θέμα και νταούλι.
Μα είχανε για αρχηγό το φίλο μου το Ρούλι.
-Γιαγιά μου, τι σου κάνανε κι είσαι μαραζωμένη:
-Μου κόψανε τη σύνταξη και τώρα πια δε βγαίνει.
Αυξήσεις σε όλα τ’ αγαθά, δεν ξέρω τι να κάνω;
Θα βάλουνε και Φ.Π.Α, κάθε φορά που κλάνω!
Μου κόψανε το ρεύμα, με κεριά είμαι στο σπίτι.
Που να του μπει του κερατά και να `βγει απ’ τη μύτη.
Ο γιος μου πλέον άνεργος κι εγώ με δυο εγγόνια.
Κόβω τη ρόμπα την παλιά και φτιάχνω παντελόνια.
Σαν βγάλαμε πρωθυπουργό, της τρόικας τον μούτσο
εδώ και ένα χρόνο αυτός μας “τάραξε στον πούτσο”.
Κόψε μισθό, κόψε φαΐ, πούλα και το βρακί σου
και θα `μαι εγώ για στήριγμα, πάντα εδώ μαζί σου!
-Για πες μου εσύ ρε σύντροφε. Τι σκέφτεσαι να κάνεις;
Όλο φωνή, όλο κακό κι όλο από “μέντες κλάνεις”.
-Εγώ είμαι χρόνια φοιτητής και κάποτε θα γίνω,
ο αρχηγός του κοπαδιού κι εσάς όλους θα φτύνω
-Κι εσύ ρε μάγκα κυριλέ, ρε τρέντυ χλεμπονιάρη.
Τι θες εδώ κι εσύ μαζί; Για κάνε μου τη χάρη!
Τρέχουν τα σάλια επάνω σου, στη λίγδα βουτηγμένος,
που έχεις το χρήμα για θεό, στη ρουφιανιά χαμένος
Ε... κάθισα και σκέφτηκα, ποιο είναι το μερτικό μου;
Από την Ιστορία, απ’ το Χώμα, απ’ τ’ Όνειρό μου!
Σε λίγο θα πληρώνω τον αέρα για να ελπίζω.
Όλα τα νούμερα στραβά, τυχαίο; Δεν νομίζω
Πουλάνε με το μέτρο τα νερά και τα νησιά μας.
Με μια μοντέρνα χούντα που σταυρώνει τα όνειρά μας.
-Είσαι παπάρας ρε, σου λεν και όλοι αυτοί που κράζουν.
Γιατί κομμάτι σε πωλούν, κομμάτι σ’ αγοράζουν
Και μην με βλέπεις ρε χοντρέ που κάνω τον μαλάκα.
Αυτά που γίνονται εδώ, δεν είναι πια για πλάκα.
Μετράω καλά τα λόγια μου, Κοπρόσκυλο, Κοπρίτη.
Γιατί είμαι από την Εύβοια κι αυτοί από την Κρήτη