Με τα μάτια θλιμμένα να κοιτούν το κενό
με τη σκέψη δεμένη σ’ένα δρόμο κλειστό
οι αλυσίδες να σπάσουν να λυθούν τα δεσμά
που σε έχουν κρατήσει από μένα μακριά
Απομακρύνεσαι κάθε μέρα λίγο λίγο
στον εαυτό σου κλείνεσαι κάθε μέρα πιο πολύ
Απομακρύνεσαι στον κόσμο σου κλείνεσαι
απομακρύνεσαι κάθε μέρα πιο πολύ
και δεν ξέρω το γιατί
Μια καρδιά περιμένει είναι εδώ και πονά
ν’ανοιχτούνε οι δρόμοι να γυρίσεις ξανά
δε σ’αφήνω δε φεύγω δίπλα σου μια ζωή
όταν πάλι γυρίσεις θα’μαι δίπλα σου εκεί