Kalemime sığınarak yürüyorum yalın ayak
Bir elimi sen tut, diğerini bana bırak
Akabilir kanım, kopabilir damarım
Kol kanat kırılsa da kalp gözüm açık olacak
Kara listede yazar adım, siyah ozanım
Kırk akıl için kuyuya bir taş atarım
Bedenim git diyor ruhum serseri
Bağlamaz kimseyi bu da benim sıratım
Yalan üzerine kurulu bir kar beyaz hayal
Ateş olur kapılanın üzerine yağar
Dede Korkut'a masal okuma
Köre göz, dilsize söz ol iyi gelir korkuna
Yağmuru bekleyen çamura hazır
Şüphesiz hakikat arayan acıyı bulur
Soru sormayı bilen cevap alır
Yolu gitmeyi bilen gözü kapalı sonuna varır
Buldum pusulada yolumu
Her doğru yol pusu dolu
Sorsan sarı çiçeğe der
Dert etme yolun sonunu
Aklıma takılan bir fikir
Dışa vursam sana göre bir küfür
Yoldan çıkaramadılar hedefi
Aklımı çelemedi çelebi, her yol mübah
Atlasa sığamadı gezegen
Yetmedi zaman, bitmedi serüven
İcat edilemedi daha aşka güven
Leyla olsan kaç yazar taksimetren
Teoride baba figür
Her gece zımbalamak üzere üzerine yürür
Az olan paraya gözü dalan fahişe
Bir anda masum cici kıza bürünür
Kara görünür, toprağa basamadan batılır
Cesedinden yeni bir savaş doğar
Kimi sevişir, kimi konuşur
Asıl olan farkındalık avcısı kazanır
Buldum pusulada yolumu
Her doğru yol pusu dolu
Sorsan sarı çiçeğe der
Dert etme yolun sonunu