Καταστραμμένος για κάποιο σφάλμα,
που έχω κάνει στον κόσμο αυτό,
την περιφρόνηση της κοινωνίας
δεν την αντέχω, δεν τη βαστώ.
Έφταιξα, έφταιξα,
έφταιξα, το ‘μολογώ,
μη με σπρώχνεις κοινωνία,
είναι κρίμα να χαθώ.
Μη με ρωτάτε ποια είναι η αιτία,
που μ’ έχει φέρει στη θέση αυτή,
αυτή π’ αγάπησα ήταν για μένα
η πιο μεγάλη καταστροφή.
Έφταιξα, έφταιξα,
έφταιξα, το ‘μολογώ,
μη με σπρώχνεις κοινωνία,
είναι κρίμα να χαθώ.
Στιγματισμένος τώρα για πάντα,
στη κοινωνία θα περπατώ,
σωστό ερείπιο, φτωχό κουρέλι,
θα ξεψυχήσω με τον καημό.
Έφταιξα, έφταιξα,
έφταιξα, το ‘μολογώ,
μη με σπρώχνεις κοινωνία,
είναι κρίμα να χαθώ.