Ξαφνικά γυρίζω πίσω
κι όπως βλέπω τι να δω
τα μετάξια τα φτερά της
πλέον πια δεν τα φορώ
νοσταλγία τη φωνάζω
κάτσε κάτω να χαρείς
δε σε θέλω πια και πάω
με το πλοίο της γραμμής
ηδυπάθεια και ρομάντζα
και εσώψυχα μαζί
τάχω κάνει ένα κουβάρι
και τ`αφήνω πίσω εκεί
την κρατώ την νοστιμιά σου
τα λιλιά σου δεν μπορώ
εσύ σέρνεσαι και θέλω
να`μαι αέρας να πετώ.
Γύρισα γέλασα κι είδα ξανά
το αγέρωχο βήμα και τα μαύρα μαλλιά
μες στης νύχτας τους θόλους
τους ουράνιους τους βόλους
να`χουν γείρει με τ`άστρα
στη μικρή μου καρδιά
κι εκείνες τις σειρήνες
να λεν τόσο γλυκά.
Viens, le soir descend el l`heure est charmeuse
viens, toi si frileuse la muit deja comme un monteau s`etend
Viens, tout est si doux si plein de promesses
passe la coresse des mots d`amour qu`en ecoute a jenoux.
Γύρισα γέλασα τόσο πολύ
μ`ένα γέλιο πηγαίο και χαρά δυνατή
γιατί είδα και πάλι την πανέμορφη ζάλη
στου έρωτά μας τον κήπο να`ναι τόσο μακριά
μα εκείνες τις σειρήνες τις άκουσα ξανά.