Opeens was ik zo moe
Ik dacht ik moet hier weg
En liep naar de uitgang toe
Toen voelde ik een hand
Glijden op mijn rug
En hoorde een vrouwenstem
Die zei: "Wat moet dat zo vlug?"
Ik draaide mij om en zag haar scheve mond
Een dag zo bitter als kippestront
Ze vroeg: "He ken je me nog?"
Ik zei: "Ja ik geloof het wel
Je hebt een bekend gezicht
Maar ik moet hier echt vandaan"
De deur achter mij ging dicht
Buiten was het niet meer donder
Maar het was ook niet echt licht
Mijn ogen vielen steeds dicht
Ik was zo moe als een hond