Έχω ένα βάρος μέσα μου σαν φονικού κατάρα
γιατί αφαίρεσα ζωή λίγο προτού να γεννηθεί
στου κόσμου τη λαχτάρα.
Μάνα δεν έκανα σωστά, μάνα μου μαύρη μάνα
έχω μια πέτρα στην καρδιά, έγινα φόνισσα κακιά
να μη με πουν πουτάνα.
Οι συγγενείς, οι δήμιοι, οι τύψεις μου Πιλάτοι
σκέφτικα μάνα τον μπαμπά που έχει αδύναμη καρδιά
και ζω έναν εφιάλτη.
Τίποτα δε θα είναι ίδιο πια, τίποτα στη ζωή μου
και ας μου λένε οι γνωστοί πως η πληγή θα γιαρτευτεί.
Μα όχι κι η ψυχή μου.