Έχω ξεχάσει τ’ όνομά σου από καιρό,
πώς να σε λένε, πού να `σαι τώρα, αδιαφορώ.
Δικό σου ήταν το μαχαίρι
που μου `κοψε στη μέση την καρδιά,
και τώρα, κάθε καλοκαίρι,
τρέχω στα μέρη που βαδίζαμε παιδιά.
Σ’ έχω ξεχάσει, όνειρό μου, από καιρό,
πως μ’ αγαπούσες, πως σ’ αγαπούσα, αδιαφορώ.
Δικό σου ήταν το μαχαίρι
που μου `κοψε στη μέση την καρδιά,
και τώρα, κάθε καλοκαίρι,
τρέχω στα μέρη που βαδίζαμε παιδιά,
και τώρα, κάθε καλοκαίρι,
τρέχω στα μέρη που βαδίζαμε παιδιά.