Μάρα Κωνσταντίνου - Τα στέφανα τ΄ αμίλητα Şarkı Sözleri

Άμα τους δω ζηλεύκω τους
τους άσπρους τους λεμοναθούς
που τους φιλούν οι μέλισσες
τζι ύστερα κάμνουν μέλι

Είχα τζι εγώ στην πόρτα μου
πλατύφυλλους βασιλικούς
Μα εμείνασιν αμύριστοι
Κανένας δεν τους θέλει

Τωρά θωρώ ξαναθωρώ
τα στέφανα του γάμου μας
πάνω που το κρεβάτι μας
περίλυπα τζι αμίλητα

Τωρά μετρώ ξαναμετρώ
τα χρόνια που περάσασιν
τζι εκλείσαν τζι εμαράνασιν
τα σιείλη μου τ’ αφίλητα

Άμα τες δω ζηλεύκω τες
τες πέτρες ούλλες του γιαλού
που τες φιλούν τα κύματα
τζιαι γίνουντ’ ασημένιες

Είχα τζι εγώ στα σιέρκα μου
βρασιόλια του παλιού τζιαιρού
Μ’ αλλάξαν τζι εγινήκασιν
καδένες σιδερένιες
Bu şarkı sözü 309 kere okundu.