Απ’ τη ζωή πιο ζωντανό
Τ’ όνειρο με σπαράζει
Κι ένας ανείπωτος θυμός
– Αχ, ένας ανείπωτος θυμός
Ξυπνάει και μ’ ανταριάζει
Βιάσου αυγή κι ανάστησε
Του κόσμου το μελίσσι
Να με ξεχάσει ο καιρός
Και να με συγχωρήσει
Βιάσου αυγή κι ανάστησε
Του κόσμου το μελίσσι
Να μ’ ελεήσει ο Θεός
Και να με συγχωρήσει
Σαν το λεπίδι κοφτερό
Το μίσος που με καίει
Μια την αγάπη μου θρηνεί
– Αχ, μια την αγάπη μου θρηνεί
Μια θάνατο τη λέει
Βιάσου αυγή κι ανάστησε
Του κόσμου το μελίσσι
Να με ξεχάσει ο καιρός
Και να με συγχωρήσει
Βιάσου αυγή κι ανάστησε
Του κόσμου το μελίσσι
Να μ’ ελεήσει ο Θεός
Και να με συγχωρήσει