Η ψυχή μου μια πληγή ανοικτή
η καρδιά λουλούδι σ’άγονη γη που δεν άνθισε
Μπαίνει μεσ’τα δυο μου μάτια η ζωή
και κυλά σαν δάκρυ στο πρόσωπό μου που ράγισε
Πόνος δίχως τέρμα...
Αν είχα μόνο μια ευχή θα ευχόμουν να σβηστεί
απ’το μυαλό μου το παρελθόν
Ό,τι με πόνεσε πολύ για πάντα να χαθεί
να μη στοιχειώνει πια το παρόν
Δωσ’μου το χέρι σου να κρατηθώ
δωσ’μου λόγο να σωθώ
Το κορμί μου πλοίο μεσ’τη βροχή
που σαλπάρισε για κάποια ακτή μα ναυάγησε
Κι ήρθες τότε να με σώσεις εσύ
κι η καρδιά μου να χτυπά λίγο λίγο ξανάρχισε
Μέρα με τη μέρα...
Αν είχα μόνο μια ευχή θα ευχόμουν να σβηστεί
απ’το μυαλό μου το παρελθόν
Ό,τι με πόνεσε πολύ για πάντα να χαθεί
να μη στοιχειώνει πια το παρόν
Δωσ’μου το χέρι σου να κρατηθώ
δωσ’μου λόγο να σωθώ