Μπορεί τραγούδια να γραφτήκαν για τα μάτια σου
για την χαδιάρικη βελούδινη φωνή σου
Τ’ άστρα μπορεί να περπατούν στα σκαλοπάτια σου
να τρεμοσβήνουν για να πάρουν το φιλί σου
Μπορεί να είναι ερωτευμένη όλη η πλάση
με των χειλιών σου τ’ ολοκόκκινο κεράσι
μα εγώ πετώ σε κόσμους άλλους, στα αιθέρια
σαν με κρατούν αγκαλιαστά τα δυο σου χέρια
Τα δυο σου χέρα αγαπώ, τα δυο σου χέρια
που `ναι σαν όμορφα, κάτασπρα περιστέρια
όταν τα νιώθω να μ’ αγκαλιάζουν απαλά
η πλάση όλη, όλο φως, χαμογελά
Τα δυο σου χέρια αγαπώ, τα δυο σου χέρια
και τούτο μόνο στη ζωή μου νοσταλγώ
να με χαϊδεύουνε χειμώνες καλοκαίρια
και να πεθαίνω μ’ ένα θάνατο αργό