Isırılmış yerlerinden gülüyorsun bana
Metalin betonun asfaltın bu korkunç ormanında
Ben de sıkıldım bu seslerden
Yollarımızdaki kafeslerden
Anlamıyorsan bile olsun gel
Sıyrılalım örtümüzden
Gel, sarıl son bir defa
Soruyor değilim fazlasını
Cümleler uzak, dilim yenik
Ama insan bu alışır
Dualar değişir
Sarılıp, yükünden bir şarkı yazarız belki