Overdag op mijn kantoor gaat alles goed
Ik orden ordners ordelijk, zoals het moet
Ik voel me Henry Ford in 't klein
Bestel carbons bij het dozijn
En voer gesprekken met Berlijn
'Ach bitte nein, Herr Schulz, ach bitte nein'
Maar 's avonds op mijn kamer
Als ik langzaam lig op bed
Komt mijn ware aard weer boven
Hoe ik me ook verzet
kertosäe:
Ik ben een viespeuk in het diepst van mijn gedachten
De here wereld is voor mij een groot boudoir
Waar boerenknechts en hertoginnen
Spelevaren op hun zinnen
Elkaar hartstochtelijk beminnen
En dan adieu cherie en au revoir
En dan adieu cherie en au revoir
Ik was als jongetje de vieste van mijn klas
Deed 's woensdagsmiddags voor de schooldeur zo een plas
Maar later, in mijn puberteit
Raakte ik mijn bravoure wel kwijt
Als door mijn vrienden werd gevrijd
Zat ik alleen en vrat me op van spijt
Dan lag ik languit op mijn bed
En las het Hooglied in het geniep
Ik was een heel erg stil watertje
Erg vies en heel erg diep
kertosäe
Op mijn kamer staat de Venus van Milo
Zonder ledematen, maar de rest is zo
Die knijp ik stiekem in der wang
Of'k zet symbolen op het behang
Of ik jaag mijn hospita op stang
Door vieze woorden te gaan schreeuwen op de gang
Daarna bekijk ik foto's uit de la van mijn bureau
En ten slotte ga ik slapen met de Venus van Milo