Wij liggen bij het prille ochtendkrieken
Al languit bij u op de voordeurmat
Wij vormen met de sport en de kritieken
Zo 's morgens een verkwikkend modderbad
Zo tussen het ontbijtservies en bij de eierdoppen
Doen wij het altijd goed met onze moddervette koppen
Op onze eigen pagina, in onze eigen krant
De pagina van televisiekijkend Nederland
Wij zijn de meiden van Henk van der Meyden
Wij zijn de meiden die lijden en strijden
Wij zijn de meiden van de radio en tv
En hij beschrijft zo boeiend al ons wel en wee
Als ik een vingernagel heb gebroken
Dan wordt dat feit gedetailleerd besproken
Als ik een keer mijn hondje niet ga luchten
Dan gonst heel Bussum reeds van de geruchten
't Radio- en televisiewezen
Dat wordt door hem vernietigd of geprezen
Ja, hij is onze dromenprins en onze held
En hij wordt regelmatig door ons opgebeld
Zeg Henk, ik kom mij eventjes beklagen
Vanmorgen heeft de VARA mij ontslagen
Ik had onenigheid met Piet te Nuyl
Nu zit ik met een buil en zonder zuil
Ik ben weer even aan de marihuana, jongen
Ik heb die vuiligheid weer in mijn longen
Kom je even bij me, voor een vraaggesprekje
En als je lief bent, mag je ook een trekje
Nu kan hij weer een stukje aan ons wijden
Hij heeft al meer gehakkeld met die bijl
Dat is goed nieuws voor alle keukenmeiden
Want die zijn zo verslingerd aan zijn stijl
En elke morgen weet hij weer een pagina te vullen
Het is om van te snoepen en het is om van te smullen
En daarom is het voor een ruime lezerskring geschikt
Want in zijn eerste leugen is die jongen niet gestikt
Wij zijn de meiden van Henk van der Meyden
Wij zijn de meiden die hij zo graag mag lijden
Hij gaat soms met ons wand'len ergens in het Gooi
Want o hij vindt ons vak zo ongelooflijk mooi
Toen hij Marlene Dietrich intervieuwde
Toen werd het hem zo wonderlijk te moede
Hij mag zo graag in Hollywood verwijlen
Daar kan hij vele weken over kwijlen
Hij zat met Audrey Hepburn in een auto
Hij mocht met Liz Taylor op de foto
Gelukkig kwamen wij toen weer een keer aan bod
Want hij is onze lieveling en onze god
Zeg Henkie, moet je nou es even horen
Ik heb in Beetsterzwaag mijn stem verloren
Het hindert niet, ik heb hem al terug
Ik heb hem weer gevonden in Balkbrug
Dag Henk, het is weer bijgelegd met Piet
Dus schrijf dat valse stuk maar liever niet
O, heb je 't al geschreven? Arme Piet
Doe hem de groeten als je hem soms ziet
Ik ga nu op tournee door de Sahara
En daarna ga ik weer werken bij de VARA
Wij zijn de meiden, zoals wij al zeiden
Wij zijn de meiden van Henk van der Meyden
Wij zijn de meiden die hij maken kan en breken
Met enkele geduchte pennestreken
Hij kan zo lekker roddelen, hij kan zo lekker kletsen
Hij houdt het allermeeste van een ouderwetse hetze
Hij kent geen genade, hij kent geen pardon
Want de showpagina must go on