Πάντα με πιάνει ο έρωτας
όσο πολύ κι αν τρέχω
γιατί είν’ εκείνος φτερωτός
κι εγώ φτερά δεν έχω.
Λιγότερο από μια στιγμή
μάτια να κοιταχτούνε
μπορεί να φύγει μια ζωή
να μη λησμονηθούνε.
Ανάθεμά σε έρωτα
πώς μ’ έχεις καμωμένο
α που να ειδώ ένα πρωί
το τόξο σου σπασμένο
το τόξο σου σπασμένο.
Θα βγω ψηλά στα σύννεφα
να κάτσω σε μιαν άκρη
κι όπου θα ειδείς ψιλή βροχή
θα είν’ το δικό μου δάκρυ.
Πρώτη φορά μου το θωρώ
φωτιά στο χιόνι απάνω
παιγνίδια με τον έρωτα
που λιώνουν δεν ξανακάνω.
Ανάθεμά σε έρωτα
πώς μ’ έχεις καμωμένο
α που να ειδώ ένα πρωί
το τόξο σου σπασμένο
το τόξο σου σπασμένο.
Μικρό παιδί ο έρωτας
με κάνει κάθε τόσο
και θα μισέψω απ’ τη ζωή
χωρίς να μεγαλώσω.
Ανάθεμά σε έρωτα
πώς μ’ έχεις καμωμένο
α που να ειδώ ένα πρωί
το τόξο σου σπασμένο
το τόξο σου σπασμένο.
Bu şarkı sözü 427 kere okundu.