Χτυπούν την πόρτα στο στενό, αηδόνι πληγωμένο
ψάχνουν μα δε σε βρίσκουνε, στον κόρφο μου κρυμμένο
Κι είναι ο Μάης που γελά, στα μάτια σου χορεύει
κι είναι η ώρα του φονιά, γυρνά και σε γυρεύει
Κεντήσαν σίδερο καυτό, κορμάκι μες το γαίμα
στάλα τη στάλα κι άνθισαν γαρούφαλα στο ρέμα
Κι είναι ο Μάης που γελά, στα μάτια σου χορεύει
κι είναι η ώρα του φονιά, γυρνά και σε γυρεύει
Φωτιά στάζουν τα μάτια του, σαν νύχτες του Δεκέμβρη
και στο κατώφλι κάθεται, λυσσομανά να σ’ εύρη
Κι είναι ο Μάης που γελά, στα μάτια σου χορεύει
κι είναι η ώρα του φονιά, γυρνά και σε γυρεύει
Τα βάσανα του λιναριού με πάνε και με φέρνουν
που σ’ έκρυψα αγόρι μου και την ψυχή μου παίρνουν
Κι είναι ο Μάης που γελά, στα μάτια σου χορεύει
κι είναι η ώρα του φονιά, άσ’ τον να σε γυρεύει