Οι έρωτες μού φάγανε ό,τι είχα και δεν είχα,
φωτογραφίες μ’ άφησαν να τις κοιτώ για προίκα.
Αέρα πάντα σήκωναν, με πήγαιναν μακριά,
καράβια ήταν τα στρώματα, μα πουθενά στεριά.
Τα καυτά τα φιλιά σου απόψε
δώσ’ μου, κι όλα τα σύννεφα διώξε.
Πήγαινέ με μια βόλτα απόψε
που `χω πόνο βαθιά στην καρδιά.
Κι ας μη σβήσουν τ’ αστέρια απόψε,
κι ας μην ξημερώσει απόψε.
Όπως είσαι στο πλάι μου νιώσε
σαν ταινία στο σινεμά.
Κοιτάζω απ’ το παράθυρο στο τελευταίο βαγόνι
κι οι ράγες φεύγουν πίσω μου, ποιος να `ναι στο τιμόνι;
Ποιος ξέρει πού θα πάω εγώ, ποιος ξέρει το καλό μου,
στο τέλος της διαδρομής αν θα `σαι στο σταθμό μου;
Τα καυτά τα φιλιά σου απόψε
δώσ’ μου, κι όλα τα σύννεφα διώξε.
Πήγαινέ με μια βόλτα απόψε
που `χω πόνο βαθιά στην καρδιά.
Κι ας μη σβήσουν τ’ αστέρια απόψε,
κι ας μην ξημερώσει απόψε.
Όπως είσαι στο πλάι μου νιώσε
σαν ταινία στο σινεμά.
Που αρχίζει απόψε, δεν τελειώνει απόψε
γιατί απόψε εδώ σε θέλω και μπορώ να σ’ το πω.
Μείνε εδώ απόψε, πάμε κάπου απόψε
γιατί απόψε η αγάπη δεν έχει τελειωμό.