Είχες πει κάποτε πως όλα τα όμορφα τελειώνουν
και κοίτα που έφτασε αυτή η ώρα και για μας
καιρός να πάρουμε διαφορετικούς δρόμους
τέλειωσε το έργο μας μεσ’της ζωής το σινεμά
Όμως πάλι κλάματα θ’αρχίσεις
πάλι θα με αφοπλίσεις
πάλι μια αγάπη θα προλάβεις στα σκαλιά
Πάλι θα ζητάς συγγνώμη
πάλι θα αλλάξω γνώμη
πάλι θα σε πάρω αγκαλιά
μέχρι την επόμενη φορά
Είχες πει κάποτε ότι γεννήθηκες για μένα
είχα πει πάντοτε σε σένα πως θ’ανήκω εγώ
τώρα κανένας μας πια δεν ανήκει σε κανέναν
θολά τα λόγια μας ξεθωριασμένα από καιρό