Er was 'ns een bokser, een boom van een vent
De schrik van de machtigste sterren
Hij sloeg ze knock out met een super talent
En maakte een grootse carriere
Maar ook kampioenen zijn niet van beton
En vaak na een prachtige zege
Lag hij uitgeteld in z'n luxe salon
Van de dreunen die hij had gekregen
Een nieuwe geweldenaar heeft hem geveld
Hij bleef wel een maand buiten westen
En toen hij ontwaakte begreep onze held
Dat hem slechts vergetelheid restte
Maar net toen de moed in de schoenen hem zonk
Was 't of er een stem in z'n binnenste klonk
refren':
Eenzame bokser je bent nog niet dood
Je hoeft niet zo somber te doen
Denk aan je toekomst en vecht voor je brood
Toon je een waar kampioen
Verguist door z'n vrienden, beroofd van z'n kracht
Na maanden van doelloze training
Heeft hij z'n medailles en bekers gebracht
Naar een pand waarop stond 'Bank van lening'
Hij kwam bij 't loket toen een stem tot hem zei
"Wij zijn allebei te beklagen"
Wat denk je, wie stond achter hem in de rij
De bokser die hem had verslagen
Met pijn in het hart gaven zij alletwee
Hun bekers en hun bokshandschoenen
En kochten daarvan met z'n twee een cafe
Dat zij noemden: 'De twee kampioenen'
En boven de tapkast, in 't schemerig licht
Daar prijkt nu al jaren dit schone gedicht