Αν βρήκες αγκαλιά ζεστή
κρύψου μέσα μέχρι το πρωί
Αν άκουσες φωνή γλυκιά
πάρ’ τις λέξεις να ‘χεις συντροφιά
Μην αφήνεις τη στιγμή
είν’ απ’ όλα πιο ακριβή
Δεν αξίζει η ερημιά
των πολλών η μοναξιά
Αν κοίταξες ποτέ ψηλά
μάθε πώς ανοίγουν τα φτερά
Αν χάθηκες μες τη βροχή
κοίτα πως ροδίζει η ανατολή
Μην αφήνεις τη στιγμή
είν’ απ’ όλα πιο ακριβή
Δεν αξίζει η ερημιά
των πολλών η μοναξιά