Πέφτει το βράδυ και το σκοτάδι
θα μου θυμίσει τη δική σου απουσία
πίνω καπνίζω και το μυαλό μου βασανίζω
σ’αγάπησα μη μ’αρνηθείς δώσε μου μία ευκαιρία
Σε ψάχνω στ’απομεινάρια μιας καρδιάς
που περιμένει χρόνια μία αγκαλιά σου
για στάσου θέλω μονάχα να σου πω
όσα δεν μπόρεσα ποτέ να πω μπροστά σου
Σε ψάχνω κι είναι μαρτύριο σωστό
να περιμένω μοναχός μου κάθε βράδυ
χαλάλι όλες οι πίκρες που περνώ
αχ να μου χάριζες ένα σου χάδι
Θα ξημερώσει δε θα με σώσει
ούτε το δάκρυ ούτε το βαρύ τσιγάρο
άντρας να κλαίει γύρνα σου λέει
σε λάτρεψα μη μου χρεώνεις λάθη
που έχω μετανιώσει