Σε μια στιγμή σε δυο λεπτά
με λίγα λόγια τυπικά
ήρθε το τέλος
Μία ζωή εγώ κι εσύ
οι αναμνήσεις τα γιατί
δεν βρίσκουν μέρος
περνάει βλέπεις ο καιρός
και η καρδιά μας έχει μάθει
να ξεχνάει
Τί τυχερή τι τυχερός
κρύβουμε τόσο καλά ότι πονάει
Φέρτε μου κάτι να πιώ
φέρτε μου κάτι πικρό και βαρύ
να πιω και να ζαλιστώ
το ίδιο νιώθεις το ξέρω κι εσύ
Δε μιλάς τι να πεις
δεν υπάρχουνε λόγια να βρείς
τι κοιτάς δεν μπορείς
ούτε λέξη δεν έχεις να πεις
Δε μιλάς τι να πεις
ένα δάκρυ σου τρέχει καυτό
με κοιτάς κι απορείς
ας γινόταν να μη σ’ αγαπώ
Σ’ένα φιλί σε ένα γειά
σε λίγα λόγια βιαστικά
όλα κρυφτήκαν
Τα χέρια δώσαμε ξανά και τόσα δάκρυα
που είχα πώς χαθήκαν
Εχει αλλάξει η ζωή
εγωισμός και λογική μόνο μη κανει
τι κι αν πονάω δηλαδή
τί κι αν πονάς τώρα κι εσύ
ποιός το μετράει
Φέρτε μου κάτι να πιώ
φέρτε μου κάτι πικρό και βαρύ
να πιω και να ζαλιστώ
το ίδιο νιώθεις το ξέρω κι εσύ
Δε μιλάς τι να πεις
δεν υπάρχουνε λόγια να βρείς
τι κοιτάς δεν μπορείς
ούτε λέξη δεν έχεις να πεις
Δε μιλάς τι να πεις
ένα δάκρυ σου τρέχει καυτό
με κοιτάς κι απορείς
ας γινόταν να μη σ’ αγαπώ