Πάντα ήμουν ο χαμένος και για σένα ένας ξένος
από χέρι ήμουν καμένος μα επέμενα εδώ.
Σου ’δινα όσα ζητούσες και αμέσως τα ξεχνούσες
να χωρίζεις πως μπορούσες μια καρδιά πάντα στα δυο.
Μα τα ψέματα τελειώνουν σπάω όσα μας ενώνουν
την καρδιά όσα πληγώνουν τα ξεχνάω στο λεπτό.
R Πόρτες πίσω μου κλείνω ίχνη μου πια δεν αφήνω
ότι σε θυμίζει σβήνω φεύγω τώρα μακριά
Πόρτες πίσω μου κλείνω μη σε νοιάζει τι θα γίνω
τι κι αν μόνος μου θα μείνω ξέρω θα ’μαι πιο καλά
Πίστευα το κάθε ψέμα και Θεός ήσουν για μένα
έκανα πολλά για σένα κι ούτε ένα ευχαριστώ.
Ότι μου ζητούσες είχες κι ας κερνούσες μόνο λύπες
μα θα χάσεις όσα είχες και θα φταις εσύ γι ‘ αυτό.
Μα τα ψέματα τελειώνουν σπάω όσα μας ενώνουν
την καρδιά όσα πληγώνουν τα ξεχνάω στο λεπτό