Πάνε χρόνια, χίλια χρόνια
Μ’ αγαπούσες, σ’ αγαπούσα
Πιτσιρίκια, να, τόσα δα
Μια σταλιά παιδιά
Στα γιαπιά παίζαμε μπίλιες
Και στις σκανταλιές ατσίδες
Πιτσιρίκια, να, τόσα δα
Μια σταλιά παιδιά
Συ μου `μαθες τότε το τσιγάρο
Καπνός μόλις μας σφύριζαν σινιάλο
Κάθε αλητεία στο καρνάγιο
Επαρχία, μαύρη φτώχια
Στα δυο πόδια μια παντόφλα
Πιτσιρίκια, να, τόσα δα
Μια σταλιά παιδιά
Της γιαγιάς το νυφικό μου
Μια παράγκα σπιτικό μου
Παντρευτήκαμε, ζήσαμε
Είμαστε παιδιά
Μα οι μόρτηδες σουλάτσο
Κι εσύ κάνεις τον καπάτσο
Στην πρωτεύουσα υπόγειο
Με βόλεψες καλά
Συ μου `μαθες τότε κάποια κόλπα
Για φαντάσου
Λεφτά, στα δίνω και τα παίζεις ντόρτια
Πουλάς σκάρτα πασαπόρτια
Και μια νύχτα
Μαύρη νύχτα
Το πιστόλι σου
Το αρπάζω
Παίρνω πίσω την καρδιά μου
Τα φιλιά, την αγκαλιά μου
Το κορμί μου, την ψυχή μου
Και στον τοίχο σε καρφώνω
Δεν ιδρώνω, σε σκοτώνω
Χτυπάω
Χτυπάω
Χτυπάω, χτυπάω, χτυπάω...
Είμαστε παιδιά.