Να 'ξερα η περδικούλα μου
το βράδυ που νυχτώνεις
αμάν βρέχει ο Θεός δε βρέχεσαι
χιονίζει δεν παγώνεις.
Κατέβα η περδικούλα μου
κάτω να ξεχειμάσεις
άχι που σου 'χω μόσχο να λουστείς
κρεβάτι να πλαγιάσεις.
Κρεβάτι έχω τα έλατα
και μόσχο το χορτάρι
άχι κι έχω την Πούλια συντροφιά
τ’ άστρι και το φεγγάρι.