Epeydir özledim kabrinde bekledim
Gittiğinden beri sadece sen kokar defterim.
Bir başıma kaldım ve ellerimde nefretim
Galiba adını burada unutmayan bir tek benim..
Hayat beni mutlu etmiyor tek yolum sensin
Boğazımda düğümlü yirmialtı yıla bedelsin.
Hayatımın geri kalanı şuan burda gebersin,
Beni ecel ya da azrail kim yenerse yensin.
Sen gidince sevdim anne birine ümit bağladım.
Çünkü tepene düştü amına kodumunun apartmanı.
Kendi canıma kıyamadım ki ölüme kafam basmadı.
Sen rahat yat diye kendimi yuva kurmaya şartladım.
Ve olmadı, her gün yeniden mücadele ve olmadı
Korkarım bu son fasıl bu yok oluşudur ormanın
Hiç bi anlamı yok bunca derdi birine yormanın
Çeksin artık ölüm zayıf bedenime şu yorganı
Canımdan bir parça
Karanlıkta bekleyen kağıtlar
Bak gök yüzüne siyahla donatılmış gibi
Tüm günahlar
Yazılmayacak vallah
Yediğimiz tüm kazıklar
Beni bu yollar anlar
Ölüme sadece bir adım var.
Ne kadar üzüldüğümü merak etme geleceğim
Bir ramazan ayını cennet kokan ayaklarına sereceğim..
Merak etme validem, dualarım, kelebeğim.
Birgün canını yakan bütün acıları üstleneceğim.
Ben her bayram ağlarım sen her anında mutlu yat
Neyim varsa senin vesilenle oldu unutmam
Elimde yan beni boşver kanım akmaz ben korkmam
Sen kokmam gerekiyo benim hergece tepemde ağlıyor bulutlar
Karabasanlar beni boğar ama adım atmassam düşerim ben
Karantinalardan kurtulmam gerek ayakta kalmam gerek anne
Param varsa çok dostum var yaran çoksa yok oluyorlar
Paramparça olmam lazım da ama ben hep direniyom annem.
Alıştım kazıklara oldum ana kazık kadar..
Oğlunun ciğerleri yanar boğulur mutlaka
Olsun boynunu koruyor muskalar
Neyse...