Bir Resim Çizdim Az Önce İçinde Bir Ev Yemyeşil Ağaçlar Masmavi Gökyüzü Ve Rengarenk Çiçekler Vardı.
Sonra Birden Nedenini Bilmediğim Bir Şekilde Kendime Yakıştıramadım Bu Resmi Birden Huzursuz Etti Beni... Çünkü Bana Uzak Bir Şeydi Huzur.
Bu Yüzden Kendi Halimi Durumumu Kağıda Dökmeye Karar Verdim İnsanları KorkularıHayal Edip De Olamayacakları Kağıda Dökmeye Karar Verdim.
Gariptir Zamanla Kader Kendisine Ayak Uydurursan Sana Ödüller Sunarmış Heheh
Verse 1=
Saklı kutular var her tarafta
İçinde ne olduğu belli olmayan
Tozla kaplı her an kötü bir sürpriz
Üstlerine yürüyorum akıttığım soğuk terler
Yaşadığım o müthiş korku kanımı donduruyor
İç hür değil..
Bir damla akıyor gözümden cehennemden bi parça sanki
İçimde yoğun bir ateş var mutluluğun özlemi o
Yanımdan ayrılma ellerime kenetlen be güzel
Sadece bu yangını söndürecek olan Okyanus Gözlerin
Zamanla kadere ayak uydur Fırat uydur ki hayatına ödüller sunsun
Naçizane kül ve pisliklerden
Sana sakin olmanı söyleyen o insanlar bilmiyorlar ki
Bu çocuğun yüreği hiçbir zaman dizginlenmez !
Verse 2=
Kendi sonumu hazırladım
Birkaç ay içinde 15 sayfalık bi vasiyet yazdım okunacak yakında
Bu adamın yenicek tırnakları kalmadı
Düşünecek bir beyni kalmadı be bakın lan yakından
Ne sabahım belli ne gecem ne yediklerim
Ne kararır nefsim ne diner acım bu kemiklerin beni dik tutacak
Ne hali ne mecali kaldı ..
Artık duymak istemiyorum ne vaad ne söz ne de yeminleri
Heyecanla yeşerttiğim umutların sana ihanet ederse naparsın ha
Söyle arkadaşım Şu dünyada beni alt eden ne bir insan ne de hatalarımdı
Sadece öfke kargaşası ..
Odamın duvarlarında gezen kalorifer böcekleri bile insan denen pislikten bugün daha gururlu
Onlar bile birlik içinde şu odada yaşamını sürdürürken kanı deli akan gençlerin
Büyük çoğunluğu onursuz ... Hehee .. Bir çoğunluğu onursuz ...
Yeaaah ..