Όποιος μεγάλωσε στα ξένα χέρια
κι ήπιε το δάκρυ της ορφάνιας το πικρό
αυτός γνωρίζει τι θα πει
να τρως με πόνο το ψωμί
όταν βρεθείς χωρίς προστάτη στη ζωή
Είναι πικρά είναι βαριά τα ξένα χέρια
τα ξένα χέρια είναι μαχαίρια
Και στην αγάπη μου τα όνειρά μου
κι αυτά γκρέμισαν από της μοίρας την οργή
αυτός που μου `χε υποσχεθεί
πως θα μ’ αλλάξει τη ζωή
κι αυτός δεν είχε μες τα στήθια του ψυχή