Verse 1:
Yolum yol değil bi yol bulun,
Bu yolda kaybettim doğruyu
Huzurlu olmaz hiç bi korkuluk
Mutluluk bir şehir,
Yolunu sorduğum vedaların yok olduğu.
Yaşat bu korkuyu,
Hayatta tutar seni kıvranırsın fakat yaşarsın,
Acıya doymuş insan gerçeklerden kaçarmış,
Mutluluk yalanmış, sevgilerse rüyada,
Ve rüya bittiğinde kabuslardan kaçarsın.
Karanlık etrafını sarar sende güneşi ararsın,
Seni kucaklıycak sanar güneşe yaklaşınca yanarsın,
Tüm dünya yalancı, yalnızlık bir kadehte
sarhoş etse bile doğruyu tadarsın.
Uyuşturucu etkisinde verilmiş söz gibi samimiyetsiz,
Ama iyi niyetli
Bu sevgi bütün eksiklikleriyle bütünleşmiş ve fazla gülünç hepsi
Uzaklaş üzülceksin çok fazla yol var bak
Nakarat x2:
Korkma, sarıl tüm umutlarına,
Dön bi son kez daha bak geriye
Sonra umutla koş yine tüm hayallere
Verse 2:
Çok yol var bak ısrar et, mutlu suratları kıskandım hep,
Çek dertleri hep, üzerine gelsede sabretcen mecbur.
Kov kapıdan sıkıntıları onlar bacadan gircek bak
Yek kalcan sahte suratlar yanındayım diycek.
Onlar çok yalancı dostum,
Artık alıştım. Doğrul kalk,
Hayallerin var hala onlara koş yanlışı gör durma
Sen kendini bil, sağlam adımlar atmalısın,
Fark et yalnızsın hislerini heba ettin.
Gel derinine in, nefesini çek, dumanı solu,
Kimine kader yolu gösterdi, kimine zehirler aşk oldu,
Mahseni kalabalık bu topraklar dostum payına düşeni al çık,
Madde bazen kafanı temizler bazen aklın olur balçık.
Uyuşturucu etkisinde verilmiş söz gibi samimiyetsiz,
Ama iyi niyetli
Bu sevgi bütün eksiklikleriyle bütünleşmiş ve fazla gülünç hepsi
Uzaklaş üzülceksin çok fazla yol var bak
Nakarat x2:
Korkma, sarıl tüm umutlarına,
Dön bi son kez daha bak geriye
Sonra umutla koş yine tüm hayallere