Αλεξίπτωτο η αγάπη μας
που δεν ανοίγει
μπλεγμένη σε σχοινί
που δεν ξετυλίγει
Στροβιλιζόμαστε
στο δυνατό αέρα
με κομμένη την ανάσα
γιατί, γιατί τελειώνει η μέρα
Και εσύ σαν νύχτα
με παρασέρνεις
στα κύματα με ρίχνεις
και με παιδεύεις
Κοιτώ τα μάτια σου
(κοιτώ τα μάτια σου)
και περιμένω
(και περιμένω, να μ’ αναστήσεις)
να μ’ αναστήσεις
(να μ’ αγκαλιάσεις, να με φιλήσεις)
να μ’ αγκαλιάσεις
(και σαν μωρό, και σαν μωρό, και σαν μωρό)
να με φιλήσεις
και σαν μωρό να με γεννήσεις
Και εσύ σαν νύχτα
με παρασέρνεις
στα κύματα με ρίχνεις
και με παιδεύεις
Κοιτώ τα μάτια σου
και περιμένω
να μ’ αναστήσεις
να μ’ αγκαλιάσεις
να με φιλήσεις
και σαν μωρό να με γεννήσεις