Pencere önündeyim ıssız bucaksız gecelerde
Kalbim göçük altında kalmış gibi
Görmüyor gözüm, hiçbir şeyi kalmamış feri bile
Ruhum bedenimden ayrılmış gibi
Değil İstanbul'u dünyayı görecek hal yok bende
Herşey puslu sanki
Ben zamanın akıp giden sel gibi önündeyim
Düşe kalka, savrula savrula kum gibi içindeyim
Her yanından asılmışım hayata, dibindeyim
Bırakmadım biran bile, bak yine seninleyim