Δώσε του χορού να πάει
κι ασ’ τον χάρο να κοιτάει,
θα τον φάμε, θα μας φάει
και θα μείνει και μαγιά.
Πιάσε τον χορό στα τρία
στην Αυλίδα και στην Τροία,
μια Ελένη, μια Μαρία
σου φουσκώνουν τα πανιά.
Τον κόσμο γύρισα Δύση και Ανατολή
σαν τσέρκι κύλησα σκορπισμένη μου φυλή.
Τον κόσμο έμαθα, τον μικρό και τον πικρό
τον κόσμο ξέμαθα, τον κρυφό, τον φανερό.
Όταν μου κρατάς τον ώμο
πως ψηλώνεις, πως ψηλώνω,
σαν χαρά μέσα στον πόνο
που σκορπίζει το κακό.
Βάζω λάδι στο καντήλι
το τσιγάρο μου στα χείλη
και τ’ ανάβω σαν φυτίλι
σαν χρυσό βεγγαλικό.
Τον κόσμο γύρισα Δύση και Ανατολή
σαν τσέρκι κύλησα σκορπισμένη μου φυλή.
Τον κόσμο έμαθα, τον μικρό και τον πικρό
τον κόσμο ξέμαθα, τον κρυφό, τον φανερό.