Nakarat:
Her şeyi bertaraf etmişler
bu hayatın gözünde yaş var
durmadan üstüme gelmişler
ben kendimi kaybetmişken
verse 1:
birazcık yorgunum yelkovanın peşinde koşmak zor şimdiden bak
her tarafım hamlamış
durmadan bu köhne parkur ayaklarıma dolanmışken bulmadanda kaybedecek
bir çok şey varmış
bütün bunlar hayatı durduranlar sence neresindedir o yüksek makamın
arada sırada insanoğlu dönde bir bak kendine şu üç günlük dünyanın ortasında yanansın
durup durup sorgularken aynalarda herşeyi sanırım yanlış senaryonun voltasında kalmışım
yağmur altı ıslanan bu benliğim değil benim herşeyim kefil doğru olan tek seçim
sormasanda iyiyim artık düşlerimi denize attım güz güneşi geceye bat gülüşlerimi yalana sattım
kaçıp kurtul demek kolay işin içinde kördüğüm uykularımı böldüğüm hayalimi verin
verse 2:
zamanla çekip çıkardım kendimi bu yanlış yörüngenin ekseninde dolanmak zarar
karar vermek öyle zor ki hayli bitkin halim karmaşık bu sistemin içindeki zalim
dönüp durduk belki tamam akrebinde etkisi var sövüp gitmek en kolayı cesarette keramet var
veda et ve dönme yalan sensiz hayat böyle güzel cenke durdum kötülükle yarın güneş yine doğar
bu benden farklı bişey tabi ki düşlerim
tabi ki düşledim huzur dolu gülüşleri
hayat bana sınır koyar sanır yenildim
hayatla uğraşırken sanırım yine delirdim
galiba uzaktayım kimseden cevap yok
garip bir punduna içinde oyun çok
yanılgılarla geçen koca ömür ve rutin şok
alıştım artık düzene insanlarda şeref yok