Belki ak düştü saçlarına
Belki sevmekten yorgunsun
Sevgiden yoksun
Belki eski bir plakla
Maziye yanıyorsun
Haklısın hayat eskisi kadar
Avans vermiyor
Kaçar adım yaşamaktan bıkkınsın
Umutların gülmüyor artık yüzüne
Fallarda bile çıkmaz oldu mutluluk
Ömür geçip gidiyor mu
Neresinden yakalasak hayatı
Biliyorum artık senden boş verdin
Bıraktın kendini
Hiç kimse anlamadı seni
Sevemedi olduğun gibi
Denize bırakılmış istiridyedeki inci tanesi
Ve anasından ayrılmış bir çok kadar yalnızsın
Oysa ne umutların vardı senin ne hayallerin
Kimselerin göremediği düşlerin vardı hani
Onları hangi zalim sevgilide bıraktın
Bak genç yaşında ak düştü saçlarına
Yorgunsun sevmekten sevgiden yoksun
Hayli zaman oldu sesini duymayalı
Gizli gizli mektup yazmayalı çok oldu
Kapanmış bir telefon kaldı yasakların
Ve sevinçlerin pişmanlığın zaman zaman
Yarım yamalak yaşanmışlığın
Herşeye rağmen sevmek güzeldi
Güzeldi dalıp dalıp gitmek uzaklara
Umudetmek, beklemek çok güzeldi
Hiç kimseye güvenmiyorsun artık
Kimseye dönemezsin sırtını
Oysa ne çok dostun vardı senin
Ne çok arkadaşın
Gecelerce gezdiğin sabahladığın
Çare aradığın dertlerine
Hani elli gram beyaz leblebiyle
İki kişi bir büyüğü devirdiğiniz
Dostun vardı senin arkadaşın ve
Paran vardı paylaştığın
şimdi gücüne gidiyor aranıp sorulmamak
Bir selam bile gönderenin yok
Hep yollarda gözlerin artık bekleme
Herkes yarı yolda koyupta gitti seni
Çok geç anladın yalan olduğunu sevmelerin
Sevilmeninse bir talan
Görmek istemedin sırtındaki hançeri
Koynundaki yılanı besledin
Kendini kandırdın hep
İhanetin yağmuruyla ıslandın
Kimse farketmese de erken yaşlandın
şimdi uzaklarda hüzzam bir şarkıdır
Seni ağlatan yalnızlığın kıyısında
Ve eski fotoğraflar
Yazık çok geç artık
Maziye bir bakıver neler neler bıraktık
Ak düştü saçlarına
Sevmekten orgunsun
Sevgiden yoksun
şimdi eski bir plakla geçmişe yanıyorsun