Πάλι μόνος γυρίζω
μεσ’ στη πόλη σαν πάθος
κάτι ψάχνω να ελπίζω
το δικό μου το λάθος
δυό σκιές συναντώ
τις παλιές μου φοβίες
φώς θα γίνω φωτιά
θα σου πώ ότι δεν είδες
φεύγει η σκέψη μακριά
πρίν χαθεί στα σημάδια αυτά
φεύγει ο χρόνος μακριά
και μπορώ να μη σ’ έχω
φεύγει η σκέψη μακριά
πόσο λίγα μου φαίνονται αυτά
θέλω πάλι να πώ πως ακόμα αντέχω
άλλαξε ο καιρός
το δικό μου το πλάνο
τώρα ξέρω να ζώ
θ’ απαιτώ να σε φτάνω
δυό σκιές συναντώ
σαν ιδέες παλιές μου
που να το φανταστώ
πως ανοίγω πληγές μου...