Ik hoorde van de week
een heel mooi
treurig liedje
in een soort van Portugees
op een regenachtig
melodietje
zonder de woorden te verstaan
begreep ik
dat dat liedje
dat ik hoorde
dat al die vreemde woorden
gingen
over jou
en mij
Over hoe we ooit elkaar
op het station
hebben gevonden
jij ging naar Parijs
ik was op weg
naar Londen
we lachten, maakten grappen
vergaten in te stappen
we wuifden met de achterblijvers
op het perron
En dat we toen naar Scheveningen zijn gegaan
en dat we daar nog boodschappen hebben gedaan
en dat je zei ik wil de zon zien ondergaan
en hoe we op het strand zijn blijven slapen
en dat we toen getrouwd zijn in Den Haag
en dat je zei ik wil bijzonder graag
met deze wonderlijke man voortaan
mijn hele leven delen
Maria, Maria
Ik hoorde van de week
een heel mooi
treurig liedje
in een soort van Portugees
op een regenachtig
melodietje
zonder de woorden te verstaan
begreep ik
dat dat liedje
dat ik hoorde
dat al die vreemde woorden
gingen
over jou
en mij
Over hoe toen onze zoon
in Gouda werd geboren
met de ogen van je moeder
jouw mond, jouw neus
mijn oren
over zijn eerste stappen
zijn geklauter van de trappen
en hoe we hem in tranen achterlieten
op de kleuterschool
en dat we dansten
op muziek van Philip Glass
en dat we belden
jammer maar helaas
en toen vertelden
ik ken iemand misschien
hingen lampen op om tegen aan te lopen
En dat je zei:
"Weet dat ik het niet kan"
en ik vroeg: "Liefje,
wat bedoel jij dan?"
en dat je zei: "Snap je het dan niet?
ik kan niet meer van je houden."
Maria, Maria
Ik hoorde van de week
een heel mooi
zielig liedje
in een soort van Portugees
op een regenachtig
melodietje
zonder de woorden te verstaan
begreep ik
dat dat liedje
dat ik hoorde
dat al die onbekende woorden
gingen
over jou
en mij
We lieten alle dingen
aan de buren en de bomen
ik koos voor de liedjes
jij koos voor de dromen
om alles wat geweest is
sta ik hier nu te zingen
zo raak ik elke avond weer
even onze geschiedenis aan