canını sıkan ne? ne başının çaresi bomboş. etrafın bu olanlar neyin nesi?
aslında sorsam belki defterin bilir kesin civarda kalem yoksa hayki hiçlerin dilindesin.
her günün ertesi öncekinden sersem biliyosun yollar tıkanır sen gitmek istersen.
aklın alt üst o harcadığın hayat nerde şimdi soruyosun sürekli kendine sen de kimsin?
belki aklının ermediği yazmak hiç durmadan, ve kaybetmek, hem de hiç bulmadan.
şu an eskisinden tenhaysa etrafın kork çünkü görünmüyosa düşmanın bir hedefin yok.
dünkü geçmişe kayarsa gözlerin, unut gitsin sonra içinden sessizce de ki;
tek yol değilse müzik çek git burdan evveli kaybettin madem, yarını kurtar.
kaç bin kere daha güveneceksin kaç git yoksa tükeneceksin
sen kaç yaşında büyüyeceksin? kırık kalple mi direneceksin?
topla kırıklarını saçlarının kır içindeki şeffaf camları
ağla içindeki aptal, görüyorum yüz hatlarını
kapat çeneni. seni dinleyen yok damla. için acısını açıp içini dökmen lazım damla.
sahiden çok mu zor? biraz kötü olmak, senin yapman gerekip unutup damlayı yas olmak.