Akşam çökerken donatır hergün sofrasını
Sevda denizinden doldurur sanki rakısısnı
Geçmiş rüzgar gibi döner durur etrafında
Zaman nehir gibi akıp gider masasında
Şimdi uzaklarda canciğer eski dostları
Tüter gözünde tozpembe gençlik yılları
Mevsim bir sonbahar sararmış bak tüm yapraklar
Yorgun rüzgarlar çoktan yola koyulmuşlar
Dökülmüş eski çardakta
Her akşam duygular sarhoş
Demlenir durur
Ahmet Usta