Ημουν εγώ κι ήσουν εσύ
κι ήμουνα νιος κι ήσουνα νια
κι είπες, θα κάνουμε πανιά,
να πάμε στ’ όμορφο νησί.
Κι είπες θα κάνουμε πανιά,
μα πέσαμε σ’ απανεμιά.
Κι είχες λαχτάρα περισσή
κι ένοιωθα τόση αποθημιά,
να πάμε στ’ όμορφο νησί,
με τα κουπιά και τα πανιά.
Να πάμε στ’ όμορφο νησί,
μα πέσαμε σ’ απανεμιά.