Μες στο δωμάτιο τον ήχο ψάχνω της φωνής σου
της ερημιάς μου να σπάσω την σιωπή
τα μάτια κλείνω και ακούω την αναπνοή σου.
Θύμωσε η νύχτα που σκέφτομαι μονάχα εσένα
και σκοτεινιάζει απόψε πιο νωρίς
παντού σε ψάχνουν τα μάτια μου τα δακρυσμένα.
Πόσο θα 'θελα να σε έχω ξεχάσει
πόσο θα 'θελα να μη σ’ αγαπώ
μα η καρδιά μου που κοντεύει να σπάσει
σαν τρελή σε θέλει εδώ.
Πόσο θα 'θελα να νιώσεις τον πόνο
που με έκανες να νιώσω κι εγώ
να πληρώσεις που με άφησες μόνο
πόσο θα 'θελα να σε εκδικηθώ, να σε εκδικηθώ.
Σε ποιον καθρέφτη να ψάξω τώρα τη μορφή σου
στερεύει ο χρόνος δεν έχω αντοχές
σου 'λεγα πάντα απ’ την αγάπη μου κρατήσου.
Πόσο θα 'θελα να σε έχω ξεχάσει
πόσο θα 'θελα να μη σ’ αγαπώ
μα η καρδιά μου που κοντεύει να σπάσει
σαν τρελή σε θέλει εδώ.
Πόσο θα 'θελα να νιώσεις τον πόνο
που με έκανες να νιώσω κι εγώ
να πληρώσεις που με άφησες μόνο
πόσο θα 'θελα να σε εκδικηθώ.