Σκληρή και άδικη πρασινομάτα
απόψε σου’ φερα κακά μαντάτα.
Ο έρωτας, ο τελευταίος
έγινε πρώην έγινε τέως ,
γιατί η αγάπη που του ΄χες δώσει
άφησ’ απλήρωτη την πρώτη δόση.
Τα όμορφα μάτια σου δεν είναι ωραία
άμα δεν έχουνε άλλα παρέα,
για να κοιτάνε ό,τι αγαπάνε
και τον καθρέπτη να μη ρωτάνε.
Το φως που βγάζουνε τα δυο σου μάτια
ζαφείρια είναι χίλια καράτια,
αυτά σου έλεγε κι εσύ γελούσες
έκρυβες λόγια, δεν απαντούσες.
Τώρα , όμως, έφυγε κι ας σ’ αγαπάει
και ψάχνει τρόπους να σε ξεχνάει.
Τα όμορφα μάτια σου δεν είναι ωραία
άμα δεν έχουνε άλλα παρέα,
για να κοιτάνε ό,τι αγαπάνε
και τον καθρέπτη να μη ρωτάνε.