Μου φαίνεται απίστευτο πως για δυο λόγια μόνο
το χωρισμό να μου ζητάς μέσα σε λίγο χρόνο
βάλθηκες με το πείσμα σου όλα να τα γκρεμίσεις
κι ό,τι μαζί περάσαμε σ’ ένα λεπτό να σβήσεις
Σε μια έκρηξη στιγμής, σκορπάς αγάπη μιας ζωής
ηρέμησε και θα το δεις, πως μ’αδικείς
για όλα με κατηγορείς, λες κι είσαι υπόδειγμα αρετής
μα αν ποτέ με θυμηθείς, θα `ναι κατόπιν εορτής
Μου στάθηκε αδύνατο να σου αλλάξω γνώμη
και φεύγεις δίχως να δεχτείς ούτε μια συγγνώμη
κρίνεις με το συμφέρον σου και τον εγωισμό σου
κι όλους τους βλέπεις ένοχους εκτός τον εαυτό σου