Ξέγραψέ μ’ απ’ τα χαρτιά σου, γιατί δεν τη θέλω πια,
τη δική σου την αγάπη, ούτε και την ομορφιά.
Δε σε θέλω, δε σε θέλω, μου `χεις κάψει την καρδιά,
είσαι ψεύτρα, καρδιοκλέφτρα και γεμάτη πονηριά.
Πόσα χρόνια με παιδεύεις και μου λες πως μ’ αγαπάς,
και την άλλη μέρα όλα, όσα είπες τα ξεχνάς.
Δε σε θέλω, δε σε θέλω, μου `χεις κάψει την καρδιά,
είσαι ψεύτρα, καρδιοκλέφτρα και γεμάτη πονηριά.
Τώρα αγαπώ μιαν άλλη, δίχως πλούτη και προικιά,
μα δεν είναι σαν κι εσένα, ψεύτρα, δόλια και κακιά.
Δε σε θέλω, δε σε θέλω, μού `χεις κάψει την καρδιά,
είσαι ψεύτρα, είσαι δόλια και γεμάτη πονηριά.