Γιώργης Ξυλούρης - Τα μονοπάτια τα παλιά Şarkı Sözleri

Τα μονοπάτια τα παλιά αμοναχός περνώ τα,
μα ‘χει τ’ αχείλι μου καημό κι όχι χαρά σαν πρώτα.

Να μπόρουνα να σ’ αρνηθώ, θα το ‘χα καμωμένο,
μα ούτε το λογισμό βαστώ, ούτε τη σκέψη σταίνω.