Κάποτε κι εγώ σαν παιδί μικρό
είχα όνειρα κι ελπίδες δίχως τελειωμό.
Κάποτε κι εγώ, κάποτε κι εγώ
στις αλάνες έπαιζα ξένοιαστος κρυφτό.
Μα πριν ανέβω της ζωής τα πρώτα σκαλοπάτια
οι πρώτες στάλες της βροχής μού βρέχουνε τα μάτια.
Και πριν γνωρίσω το πρωί, το δειλινό ζυγώνει,
και όλα μου τα όνειρα η πίκρα τα σκοτώνει.
Κάποτε κι εγώ σαν παιδί μικρό
ήξερα πολλά τραγούδια έξω απ’ το χορό.
Κάποτε κι εγώ, κάποτε κι εγώ
στις αλάνες έπαιζα ξένοιαστος κρυφτό.
Μα πριν ανέβω της ζωής τα πρώτα σκαλοπάτια
οι πρώτες στάλες της βροχής μού βρέχουνε τα μάτια.
Και πριν γνωρίσω το πρωί, το δειλινό ζυγώνει,
και όλα μου τα όνειρα η πίκρα τα σκοτώνει.