Απόψε μέθυσα και κάθισα να γράψω
δυο λόγια ανάγκης, πάνω σε χαρτί
κι ορκίστηκα καθόλου να μην κλάψω
οι λέξεις αν ρωτήσουν το γιατί
Θα ’θελα, κάπως έτσι να αρχίσω
να σου τα ψάλλω να εκτονωθώ
να βρω κάτι, έστω, να σε κατηγορήσω
αλλά ξανά θα σε υπερασπιστώ
Σου άρεσε να πιάνεσαι
να κρύβεσαι και να χάνεσαι
στα όνειρά σου,
δικαίωμά σου
Μπορεί και να `θελα στο βάθος να σ’αλλάξω
μά δε μ’ άρεσες ούτ’ έτσι τελικά
και σκέφτηκα μαζί σου να πετάξω
στα σύννεφα για λίγο, βιάστηκα
Σου άρεσε να πιάνεσαι
να κρύβεσαι και να χάνεσαι
στα όνειρά σου,
δικαίωμά σου
Και προσπαθούσα να σε φτάσω, να σ’ αγγίξω
κι όλο φοβόμουν κι όλο σκεφτόμουν πώς να σου το πω
έτσι αναγκάστηκα κι εγώ σ’ αυτό να καταλήξω
να σου το τραγουδήσω με σκοπό
Σου άρεσε να πιάνεσαι
να κρύβεσαι και να χάνεσαι
στα όνειρά σου,
δικαίωμά σου